Kijkt breder

Laten we het eens hebben over dat geslacht in ons paspoort. Serieus, waar hebben we het eigenlijk over? Alsof dat ene woordje ons hele bestaan bepaalt. Spoiler alert: dat doet het niet! Kom op, mensen, we leven niet meer in de Middeleeuwen waarin we ons identificeerden aan de hand van ons geslacht, toch?Dus, het demissionaire kabinet stemde dinsdag tegen een wet die het gemakkelijker zou maken om je geslacht in je paspoort te veranderen. Maar echt, wie heeft er nog behoefte aan om je paspoort open te slaan en te denken: ‘Ah ja, dit is een man, dit is een vrouw’? En als je dat wel doet, moet je echt eens overwegen om je brein te upgraden naar de 21e eeuw.Ik bedoel, vroeger, toen ik nóg recalcitranter was dan nu, vulde ik bij de vraag naar mijn geslacht op formulieren altijd al standaard ‘niet’ in. Want eerlijk gezegd, mensen, ik voel me gewoon Floor. Dat is mijn geslacht, mijn identiteit, mijn wezen. Geen vakje kan dat ooit vatten.Waarom moet ik altijd als vrouw bekend staan? In mijn laatste sollicitatiebrief heb ik mijn gender zelfs geschrapt. Ik wil dat er naar mijn capaciteiten als persoon wordt gekeken, niet naar mijn geslacht. Voor mij heeft het hele gendergedoe gewoon totaal geen toegevoegde waarde.Tegenwoordig is het overal 'Gender dit, gender dat'. Maar laten we het simpel houden, oké? Ik ben wie ik ben, met of zonder label. En als ik zin heb om in een glitterjurkje rond te paraderen, dan doe ik dat gewoon. En als ik geen zin heb om mijn benen te scheren? Dan trek ik een lange broek aan. Als je dan gender weghaalt, is het nog steeds een jurkje, of een jeans, toch? En trouwens, wie gaat me tegenhouden? Juist ja, niemand.Kunnen we dat geslacht in ons paspoort niet gewoon schrappen? De wereld laten zien dat we meer zijn dan een paar letters? Wat nou als we onze individualiteit omarmen en die verouderde genderhokjes achter ons laten? Want als we ons geslacht schrappen, zijn we allemaal gewoon mensen. En dat is denk ik alles wat er echt toe doet.Zonder geslacht in mijn paspoort, ben ik nog steeds Floor. Wel veel, niet minder.

Andy en Waynne. Onlosmakelijk met elkaar verbonden. En met de queer community in Groningen. Sinds twee jaar bestieren zij de kleurrijkste bar van de stad. Een plek waar ik persoonlijk graag kom, omdat het voor mij meer is dan een bar. Het is de enige plek buiten mijn huis waar ik zeker weet dat ik altijd mezelf mag zijn. Omdat op deze plek iedereen onbeschaamd laat zien wie ze zijn. En dat creëert een sfeer van veiligheid en respect. Van pure liefde. Een thuis.

Het idee dat iemand die oorlogsmisdaden steunt geen kritiek verdient, is absurd en weerspiegelt de diepgewortelde polarisatie in onze samenleving. Het concept dat elke vorm van kritiek op de steun aan Israël als antisemitisme wordt bestempeld, maakt het moeilijk om een open gesprek te voeren.Het was niet te missen: de recente ophef rond Lenny Kuhr, de Nederlandse volkszangeres met een joodse achtergrond die openlijk het regime in Israël steunt. Deze ophef werpt een belangrijk vraagstuk op over hoe we omgaan met controversiële standpunten in onze samenleving.Kuhr werd tijdens een concert uitgejouwd door vermoedelijk pro-Palestijnse activisten, wat leidde tot verontwaardiging in de politiek. De SGP stelde een verklaring tegen antisemitisme op, gesteund door politici van verschillende partijen, behalve DENK en FVD.Deze situatie illustreert de dubbele maatstaf die gehanteerd wordt als het gaat om Israël en haar sympathisanten. Een treffend voorbeeld hiervan is de reactie van de voormalige hoofdredacteur van Gaykrant, die het uitjouwen van Kuhr vergeleek met het bekladden van werken van Vincent van Gogh, oftewel ‘cultuurvernietiging’.De polarisatie in onze samenleving is zorgwekkend, vooral omdat conservatieve opvattingen, zelfs binnen de LHBTQI+ gemeenschap, steeds meer invloed krijgen. Juist nu hebben we meer begrip en tolerantie nodig voor elkaar in deze uitdagende tijden. We moeten streven naar een samenleving waarin alle stemmen gehoord worden en waar ruimte is voor diversiteit en debat.We hebben vandaag de dag te maken met meer dan genoeg complexe uitdagingen, van klimaatverandering tot economische ongelijkheid en sociale onrust. Dus het is van cruciaal belang dat we open blijven staan voor verschillende perspectieven en dat we streven naar een inclusieve samenleving waarin iedereen zich gehoord en gerespecteerd voelt. We moeten massaal af van de collectieve kernovertuiging dat iets zwart of wit is en gezamenlijk op zoek naar de overeenkomsten. Laten we elkaar gaan ZIEN.

Wie zijn eigenlijk die mensen om ons heen die ons verder brengen? Die onze gedachten verruimen en ons inspireren? Zijn het degenen die op ons lijken, of juist degenen die een compleet andere kijk op de wereld hebben?Contact leggen en verbinding maken met mijn medemens, daar ga ik goed op. Mijn brein gaat vaak in een sneltreinvaart, associatief denken is mijn ding. Als ik enthousiast ben over iets, gaat mijn mond sneller dan mijn gedachten en stromen de ideeën, concepten en oplossingen non-stop. Ik herken wat een ander nodig heeft en dan gaat mijn denken als een razende aan het werk om uit te vinden hoe ik die ander verder kan helpen. Een echte bruggenbouwer, volgens de MIR-methode.Mijn tegenpool daarentegen is de procesgerichte collega. Die is bedreven in gestructureerd en stap voor stap werken. Out-of-the-box denken is niet hun sterkste punt, maar ze excelleren in het uitwerken van plannen en oplossingen in detail.Het is ironisch hoe mijn tegenpool mij kan helpen. Door mijn wilde ideeën te kanaliseren en stap voor stap uit te werken, brengen ze structuur aan in mijn chaos. Samen vormen we een soort Yin en Yang, waarbij onze verschillen juist onze kracht worden.Het samensmelten van tegenpolen opent deuren naar allerlei mogelijkheden. Meer diversiteit betekent meer variatie in talenten en vaardigheden. Wat voor de een een moeiteloze taak is, kan voor de ander een uitdaging zijn. Maar door samen te werken, kunnen we elkaar versterken en onze gezamenlijke doelen bereiken.Kijk, de wereld verandert constant. Doe je niks aan. Dus diversiteit en flexibiliteit worden steeds waardevoller. Het zijn juist de verschillende perspectieven en vaardigheden die ons flexibel kunnen maken en ons kunnen helpen om te vooruit te komen in een snel evoluerende maatschappij. We hoeven het alleen maar op die manier te bekijken.Hoewel we misschien uit verschillende organisaties komen en elkaars tegenpolen zijn, kunnen we door verbinding te zoeken van elkaar leren. Samen kunnen we werken aan een veiligere en rechtvaardigere samenleving, waarin we digitale en economische veiligheid hoog in het vaandel dragen.Dus laten we onze tegenpolen omarmen, want in die verbinding vinden we kracht, groei en vooruitgang.

Klik hier om een tekst te typen.

Foto: Jeroen SiebelinkJeroen Siebelink schreef diverse boeken over de dierenrechtenbeweging.

Klik hier om een tekst te typen.