Boeken | Dierenbevrijders onthullen wat niet gezien mag worden

Foto: Jeroen Siebelink
Jeroen Siebelink schreef diverse boeken over de dierenrechtenbeweging.

De ongezienen

In de dierenrechtenbeweging vormen dierenbevrijders de radicale vleugel: ze gaan waar anderen niet gaan. Wat motiveert hen, hoe pakken ze een bevrijding aan en wat is hun impact? Een passage uit het nieuwe onderzoeksboek De Dierenbevrijders van Jeroen Siebelink.

Ranjith Postma

'Als hij het pad op fietst, probeert ze af te lezen hoe het is gegaan. Maar dat is moeilijk, hij is altijd opgewekt. Opgewekt stil. Hij komt niet binnen, duikt het kippenhok in, een meterslange ren. Dan drinken ze de thee maar daar. Met dienblad en al naast neemt ze plaats in het stro. Ze drinken thee en eten koekjes. Kareltje de Haan en Marietje de Kip en de andere hennetjes scharrelen om hem heen. Ook als de koekjes allang op zijn. Ze klimmen op zijn schoot, zitten op zijn schouder. Urenlang kunnen dieren zich met hem vermaken.

Er is iets in Peters omgang met dieren. Eigenlijk gaat hij niet met ze om, maar zij met hem. Het is ook niet zo dat hij een dier, zoals je zou verwachten, als zelftroost tegen zijn smalle borst drukt, dat hij uit zelfmedelijden door hun verendek kroelt, in de hoop dat strelingen en kopjes en liefkozende snavelpikjes zijn pijn stoppen. Achter de liefde voor een dier hoeft niet altijd de schaduw van een bijbedoeling te sluimeren. Een dier hoeft er niet voor jou te zijn; het is bij je.

Als je je stem nog niet kunt vinden, dan maar bij de andere stemlozen kruipen? Wat ziet hij toch in dieren? Een dier, denkt ze, is mooi en weerloos als een kind. Een opgesloten wezen kan niet zonder jou, je moet heel veel dingen voor dat wezen regelen. Zit vrijheid er niet in? Dan maar liefde geven. Liefde geven geeft een fijn gevoel en de ontvanger ervaart het ook zo.

Neem de muis die hij laatst vond. Aan flarden gescheurd door kat Moortje. Om het beestje een tweede leven te geven, ontleedde hij het lijfje, ontdeed het velletje van ingewanden, droogde het en bekleedde de kaft van zijn schoolagenda ermee. Met kraalogen, snuitje, snorharen en al. Toen hij het trots in zijn klas liet zien, terwijl hij de rubberachtige staart streelde, werden meisjes hysterisch. Voor straf werd de agenda afgepakt en werd hij naar huis gestuurd. Ze had de telefoon alweer in de hand. Wat heeft mijn zoon verkeerd gedaan?’

Foto: DBF aktie
1979. Twaalf beagles worden bevrijd uit een proefdierfokkerij van TNO in Zeist. (Fred Hess)

Zoals dierenbevrijders een stem geven aan dieren, zo onderzoekt Jeroen Siebelink met zijn nieuwe boek De Dierenbevrijders de drijfveren van mensen die hun leven in het teken stellen van talloze, weerloze wezens om ons heen. Sinds de jaren ‘70 loopt het Dierenbevrijdingsfront ongezien stallen in, klikt kooitjes open, brengt verwaarloosde dieren onder bij opvangadressen. Ze tonen de wereld het ware gezicht van industrieën die landbouwdieren en proefdieren reduceren tot wegwerpproduct.

Vroeger leverde dit sympathie en wetgeving voor dieren op. Tegenwoordig wordt een Peter Janssen, sinds zijn twaalfde dierenbevrijder van beroep, inmiddels een volwassen man en internationaal bekend als The Vegan Streaker, weggezet als extremistisch en staatsgevaarlijk. Het weerhoudt hem er niet van om vleeskonijnen en eenden de vrijheid te geven. Om in dolfijnenbassins en stierenvechtarena’s te springen en bloedige dierenshows stil te leggen.

Ga mee op avontuur met een mysterieuze beweging, zie wat ongezien moet blijven en ontdek wat jij kunt doen voor de ongezienen.

www.JeroenSiebelink.nl